کم حرفی و درمان آن
کم حرفی و درمان آن: کم نیستند تعداد کسانی که برخلاف میل درونی شان، نمی توانند با دیگران به راحتی ارتباط کلامی برقرار کنند و از این بابت رنج می برند.گاهی اوقات پاره ای مسایل موقتی و گذار سبب می شود در زندگی روزمره به لاک خودمان فرو برویم، گوشه نشینی اختیار کنیم و کمتر در جمع سخن بگوئیم ، در پاره ای موارد نیز به دلایل منطقی و به عمد ما در مجامع عمومی کمتر سخن می گوئیم یا اینکه ایجاب می کند اصلاً صحبت نکنیم.
موارد اینچنینی و همچنین کم حرفی مقطعی و کوتاه مدت به عنوان آسیب و عارضه شناخته نمی شود. کم حرفی که به عنوان آسیب فردی و اجتماعی ما از آن نام می بریم موجب رنجش دایم شخص در زندگی و وارد آمدن آسیب های جدی به این دسته از افراد می شود.
در واقع کم حرفی عارضه ای است فردی و اجتماعی که مانع ارتباط کلامی مؤثر و مناسب برای هر انسانی محسوب می گردد. در این مقاله من تلاش می کنم اطلاعاتی را در مورد کم حرفی بیمارگونه و خطرناک با شما در میان بگذارم.
ویژگی های افراد کم حرف
- معمولاً بسیار کمتر از حالت معمول با دیگران سخن می گویند
- دارای عدم تعادل در اعتماد به نفس هستند به عبارتی یا دارای اعتماد به نفس پایین هستند و به همین دلیل توانایی سخن گفتن با دیگران را در خود نمی بینند و یا اینکه دچار اعتماد به نفس کاذب و یا غرور بی جا هستند و همین خودبرتر بینی کاذب سبب کم حرفی در این دسته از افراد خواهد شد.
- بعضاً کم تحرک هستند و ورزش نمی کنند.
- عموماً پیرو هستند تا مستقل.
- در بسیاری از موارد، مسئولیت پذیر نیستند.
- بعضاً دارای ذهنیت منفی(بدبینی) نسبت به مردم و جهان پیرامون هستند.
- گوشه گیر هستند و در مجامع عمومی کمتر حضور دارند.
- دوستان بسیار اندکی دارند.
- در زمان حال و آینده زندگی می کنند.
- از توانمندی های خود اطلاعات اندکی دارند.
- به مهارت های اجتماعی تسلط ندارند.
- اصول سخنوری را نمی دانند.
- از قدرت جذب دیگران بر خوردار نیستند.
دلایل کم حرفی
- دلایل ژنتیکی. کم حرفی یکی از والدین می تواند زمینه ساز کم حرفی کودکان شود.
- ترس از قضاوت دیگران
- ناکامی های مستمر در زندگی
- غرور و خودشیفتگی
- مسایل و هنجارهای فرهنگی حاکم بر جامعه.
- محیط خانوادگی. محیط خانوادگی نامناسب شدیداً در کم حرفی فرزندان مؤثر است.
- مسایل و مشکلات اقتصادی.بیشتر در آقایان این نکته مسئله ساز است
- مسایل سیاسی.سانسور و فقدان امنیت و آزادی بیان در جامعه
- مسایل فردی و روانی.از قبیل تمسخر ها، شکست ها ، تحقیرها، تنبیه ها،اهانت ها و بی محبتی و…
- انعطاف ناپذیری در ارتباط با دیگران(دگم اندیشی)
- ضعف در مخاطب شناسی. بسیاری از افراد کم حرف، واقعاً نمی دانند هنگام مواجه با سایرین از چه موضوعاتی سخن بگویند.
- ضعف اعتماد به نفس
- کمروئی و خجالتی بودن
- عدم تسلط بر مهارت های ارتباطی و اجتماعی.
درمان کم حرفی
- واگذاری مسئولیت به افراد کم حرف( از این دسته از افراد بخواهید با مراکز عمومی مثل بیمارستان ، مراکز پلیس، تلوزیون،دفاتر رسانه ها، ادارت دولتی و خصوصی و… تماس بگیرند)
- افزایش عزت نفس
- افزایش اعتماد به نفس
- کمک به افراد کم حرف برای بیشتر سخن گفتن و توضیح خواستن در جمع.
- شرکت در کلاس های سخنوری
- انجام بازی و فعالیتهای نشاط آور
- افزایش حضور در مهمانی ها و مجامع عمومی
- تمرین سخن گفتن در منزل.(تکنیک آینه و…)
- انجام تمرین داستان ناقص
- انجام تمرین کیسه
- ورزش. بویژه شنا و پیاده روی
- خاطره گوئی و شعر خوانی برای دیگران( با حمایت اطرافیان).
- یادگیری مهارت های اجتماعی
- تماشا، تحلیل و نقد فیلم در جمع خانواده و دوستان.
- برنامه ریزی برای انتخاب موضوعات مناسب برای سخن گفتن قبل از مهمانی ها و مجالس.
- توسعه کمی و کیفی روابط اجتماعی با اطرافیان و تلاش برای دوست یابی
- ترانه خوانی در جمع.
- پر حرفی مقطعی اما سنجیده.( تا زمانی که به هدف دست یابید)
- کتابخوانی در جمع.
- مسافرت
- افزایش حضور در انجمن ها و گروه های داوطلبانه( خیریه و…)
- وانمود کردن به کم حرف نبودن.
- تقویت روحیه انعطاف پذیری و حساس و زودرنج نبودن.
- افزایش مطالعه(کمی مطالعه یکی از مهمترین دلایل کم حرفی در زنان و دختران است)
- مطالعه در زمینه مخاطب شناسی و سخن گفتن پیرامون موارد مورد علاقه اطرافیان
درباره مدیریت
کارن امانی، استاد جامعهشناسی، بنیانگذار و مدرس موسسه سخنوری تیسفون، نویسنده، شاعر، سخنران، استاد ارتباطات، کارآفرین حوزه دانشبنیان، مدرس کارآفرینی و کوچ شخصی و سازمانی
نوشته های بیشتر از مدیریت
دیدگاهتان را بنویسید