داستان واقعی در مورد آثار تبعیض بین فرزندان
چند ماه قبل، زن و شوهر میانسالی برای مشاوره به من مراجعه کردند. من به عنوان مربی و مشاور زندگی فعالیت میکنم برای مشکلات فرزند نوجوانشان مراجعه کرده بودند. من بدنبال ریشههای رفتار فرزندشان بودم و اولین آثار را در پدر خانواده دیدم.. مرد در برابر سوالات یا سکوت میکرد و یا به همسرش نگاه میکرد تا او پاسخ سوال را بدهد یا به او کمک کند. علایم وابستگی، کمرویی و استرس شدید در رفتارش هویدا بود.
تصمیم گرفتم تلههای زندگی مرد خانواده که حدودا 47 ساله بود را شناسایی کنم. سوالاتی هدفمند پرسیدم و بعد به تلاش کردم جعبه سیاه زندگی این خانواده را با کنکاش در کودکی پدر باز کنم. برای حل مشکلات روحی فرزندشان من چارهی دیگری نداشتم جز اینکه عوامل ریشهای را شناسایی کنم.
در اواسط مشاوره از پدر آن نوجوان یک سوال پرسیدم تا شکم به یقین تبدیل شود. به او گفتم: اگر روزی مادرتان مجبور باشد بین تو و برادر بزرگت کدام را انتخاب میکند؟. انتظار این سوال را از من نداشت. صورتش سرخ شد و با تردید و تعجب گفت: نمیدانم. این پاسخ برای من معنی زیادی داشت. گفتم: دوباره تکرار میکنم: اگر مادرتان مجبور باشد بین شما و برادر بزرگتان یکی را انتخاب کند تو را انتخاب میکند یا برادرت را؟.
مکث کرد و گفت: برادرم.
برادرش 5 سال از او بزرگتر بود. نورچشمی مادرش بود و همیشه این برادر و دیگران به ظاهر ضعیفتر از خودش را مسخره میکرد. رفتار قلدرمابانه داشته و در فامیل با توجه به حمایت مادر عملا به یک دیکتاتور تبدیل شده بود. مادر ایشان که هماکنون در دهه 80 زندگیاش بود، هنوز به تبعیض حتی بین نوههایش ادامه داده بود و این مرد هیچگاه نتوانست به مادرش اعتراض کند.
در مورد علت تبعیض پرسیدم و مرد گفت برادر بزرگم باهوشتر از من و به ظاهر قویتر بود. گفتم تابحال به رفتار برادرش اعتراض نکردی؟ گفت: چی بگم. نه. همیشه اینجوری بوده. الانم سنش بالاست من نمیخواهم بین خانواده اختلاف بیافته و…
بعد از این سوال متوجه کمرویی شدید آن مرد و البته مشکلات روحی فرزندشان شدم. در مورد تلههای زندگی با او و همسرش صحبت کردم و در مورد فرایند همکاری توضیح دادم. به این زوج عرض کردم، حل مشکلات فرزندشان در گروی تحول در خودشان و سبک زندگیشان هست و من بجای برگزاری کلاس و مشاوره به فرزندشان که به نظر من فایدهای نداشت، هشت هفته به عنوان مشاور زندگی به آن زوج بزرگوار کمک کردم تا با اقتدار و آرامش بیشتر زندگی کنند و البته دستاوردهای عالی داشتند.
نتیجه: تبعیض بین فرزندان تاثیرات بسیار منفی بر روحیه کودکان امروز و بزرگسالان فردا باقی میگذارد. به باور من تبعیض مادران دارای بار منفی بیشتری از پدران دارد چرا که عموما کودکی هر انسانی بیشتر متاثر از رفتار مادر است تا پدر و کودکان بخش بزرگی از طول روز را با مادر سپری میکنند.
متاسفانه برخی از ماداران با تبعیض بین فرزندان، موجب لوس شدن و قلدری فرزندان نورچشمی خود و آسیب فراوان به سایر فرزندان خود میشود.
من بارها از برخی از مادران یا پدران شنیدم که گفتند فلان فرزندشان را بیشتر از دیگری دوست دارند در حالیکه نمیدانستند احساس قابل سرایت است و کودک و نوجوان این حس ناخوشایند والدین نسبت به خود را درک میکند و در آینده بشدت آسیب خواهد دید. اغلب قربانیان تبعلض والدین، در بزرگسالی وجودی سرشار از خشم، کمرویی، شکستهای مکرر، تشویش و افسردگی را تجربه میکنند.
درباره مدیریت
کارن امانی، استاد جامعهشناسی، بنیانگذار و مدرس موسسه سخنوری تیسفون، نویسنده، شاعر، سخنران، استاد ارتباطات، کارآفرین حوزه دانشبنیان، مدرس کارآفرینی و کوچ شخصی و سازمانی
نوشته های بیشتر از مدیریت
دیدگاهتان را بنویسید